หายไปนานเลยเจ้าค่ะ

หวัดดีค่ะ ตอนนี้น้องเฟย์อายุจะ 5 เดือนแล้วนะคะ หายหน้าหายตา ไม่มา update เลย เพราะป๊าขี้เกลียดตัวเป็นขน น้องเฟย์เลยได้แต่ค้อน 😛

ตอนนี้ป๊าพอมีเวลาแล้วค่ะ ก็เลยมา Update บล็อก ให้น้องเฟย์ละ คอยติดตามกันได้นะคะ 🙂

VCD น้องเฟย์ แผ่นแรก

เมื่อคืน นั่งโหลด vdo file ที่ถ่ายน้องเฟย์ตั้งแต่ที่ รพ. จนถึงเมื่อวันอาทิตย์ วันที่น้องเฟย์ถูกช่างทำผมร้านผู้ชายโกนหัว ตัดออกมาได้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงเศษ เข้าแผ่น VCD ได้แผ่นหนึ่งพอดีเลย ป๊าโหลดเข้าไปตรงๆ ไม่ได้แต่งเสียง หรือทำอะไรเพิ่ม เพลงก็ไม่ได้เอาไปลง ทำแบบปกติเลย ฉากเด็ดคือน้องเฟย์ร้องไห้เสียงดังในกล้อง ดูตลกดี ไว้โตแล้วจะเปิดให้ดูนะจ๊ะ

อยู่บ้านอาม่าอีก 1 วัน

หม่าม้ามาอยู่เดือนที่บ้านอาม่า ใกล้เดือนแล้วหม่าม้าอยากกลับไปอยู่กับป๊าแล้ว แต่ป๊าไม่เห็นกระตือรือร้นที่จะมารับเลย ป๊าไม่อยากตื่นเช้าเพื่อมารับหม่าม้าไปอยู่บ้านเร็วๆ หนูเลยต้องนอนอยู่บ้านอาม่าอีก  1 วัน

คลอดน้องเฟย์

ก่อนคลอดน้องเฟย์ หม่าม้ากลัวมากเลย ไม่ว่าจะคลอดเอง หรือผ่าตัด ตอนแรกจะรอให้คลอดเอง แต่ก้อปาไป 39 สัปดาห์แล้วน้องเฟย์หัวก้อยังลอยๆอยู่ ไม่ไปอยู่ที่อุ้งเชิงกรานสักที สงสัยได้ผ่าออกแน่เลย ก้อลังเลอยู่นานเลย เพราะกู๋โก้ไปดูฤกษ์ให้ว่าต้องเป็น วันศุกร์ที่ 20 ตุลาคม จะดีมาก เลยตัดสินใจเลือกวันนั้น ผ่าออกแล้วกัน เพราะถ้ารอไปแล้วเจ็บท้องแถมต้องผ่าออก สู้เลือกวันดีๆให้น้องเฟย์เกิดดีกว่า เลยตกลงโทรบอกคุณหมออรรณพ ตอนเที่ยงวันที่ 18 ตุลาคม ในใจคิดว่าถ้าหมอไม่ว่างก้อดีนะ จะได้เลื่อนวันก้อได้ แต่หมอว่างวันนั้นค่ะ ในใจก้อเริ่มกลัวแล้ว ทำไมเราดันโทรหาหมอให้ผ่าตัดเองซะล่ะ กลัวมากเลย ไม่ว่าจะ เรื่อง block หลัง หรือตอนผ่าแล้วรู้สึกตัวว่าหมอทำไรแต่ไม่เจ็บ (ฟังๆคนอื่นมาทั้งนั้น)  กลัวจนถึงวันไป รพ.กรุงเทพคริสเตียนเลย หมอไม่ให้กินอะไรหลังเที่ยงคืน ถึงให้กินก้อกินไม่ลงตั้งแต่เย็นก่อนผ่าตัดแล้ว

ไปถึง รพ. แผนกเวชรเบียนก้อพาไปทำประวัติ แล้วส่งไปชั้นสูตินารี เพี่อเตรียมตัวก่อนเข้าห้องผ่าตัด นางพยาบาลบอกหม่าม้าว่า หมอให้ฉีดยาคลายกังวลด้วย 1 เข็ม ซึ่งนางพยาบาลบอกว่าฉีดแล้วจะรู้สึกสะลืมสะลือ แต่ตอนหลังมารู้ว่ามันไม่แค่นั้นน่ะสิ มันทำให้หม่าม้าหลับไปเลยต่างหาก ไม่ได้เห็นน้องเฟย์ในนาทีแรกที่ลืมตาร้อง แต่มาคิดอีกทีก้อดีเหมือนกันไม่รู้ไปเลยว่าตอนผ่าเป็นไง เลยไม่กลัวเท่าไร พอผ่าตัดเสร็จเขาก้อย้ายมาห้องพักฟื้น มารู้สีกสะลืมสะลือก้อตอนห้องพักฟื้นแหละ ใครมาเยี่ยมก้อรู้แต่ยังงัวเงียอยู่เลย สักบ่ายสี่ เขาถึงพาเขาห้องพักของตัวเอง ขายังรู้สีกชาอยู่แต่พอขยับได้บ้างนิดหน่อย วันแรกนั้นไม่รู้สึกเจ็บแผลเลย คงเป็นเพราะฤทธิ์ยา

พลิกคอเองได้แล้ว

หม่าม้าชอบจับหนูนอนคว่ำ เพราะอยากให้หัวหนูทุยๆ แต่หนูอึดอัดถ้าหนูตื่นแล้ว

 เมื่อคืนหม่าม้านอนข้างหนูโดยจับหนูนอนคว่ำหันมาทางหม่าม้า แล้วหม่าม้าก้อผลอยหลับไป หนูร้อง แอ๊ๆๆ เพราะอึดอัดอยากเปลี่ยนท่าบ้าง หนูก้อฮึดหันคอไปมา หม่าม้าตื่นมาเห็นหนูหน้าคว่ำและหันไปอีกทาง หม่าม้าตกใจใหญ่เลย กลัวคอหนูเคล็ด และแปลกใจที่หนูพลิกเองได้เพราะหนูเพิ่ง 2 สัปดาห์เอง แล้วหนูก้อหลับต่อเลย หม่าม้ามองหนูแล้วขำใหญ่เลย

พ่อ แม่ ลูก

รูปอีกแล้วค่ะ

วันที่น้องเฟย์คลอด…(ตอนที่ 1)

วันนี้ ป๊า มาคุยนะหนูเฟย์ ใช้ login faymom เข้ามานะคะ

จำได้ว่า วันนั้นเป็นวันศุกร์ที่ 20 ตุลาคม ป๊าพาม๊าออกจากบ้านสุทธิสารตั้งแต่ ตีสี่ครึ่ง เพราะคุณหมออรรณพ บอกให้มาถึงเช้าๆ เพราะกำหนดคลอดน้องเฟย์ตามฤกษ์ที่ น้าโก้ ไปดูมาให้คือ หกโมงเช้าถึงแปดโมงเช้า

มาถึงโรงพยาบาลประมาณตีห้าไม่มาก ป๊าเอารถไปจอดตรงทางเข้าเลย จริงๆเป็นที่จอดรถที่สูงเกินกว่าสองเมตรครึ่ง ที่ทางโรงพยาบาลไม่ให้ขึ้นที่จอดรถ และจอดที่นั่นตลอด ไม่ได้เอารถออกไปไหนเลยจนน้องเฟย์ออกจากโรงพยาบาล

เมื่อมาถึง ป๊าก้อพาหม่าม้าเข้าไปที่เคาน์เตอร์เพื่อ admit หลังจากนั้นทาง รพ. ก้อพาไปที่แผนกสูติ เพื่อทำความสะอาดหม่าม้า ก่อนเข้าห้องผ่าตัด แต่ไม่ให้ป๊าเข้าไปในห้องผ่าตัดด้วย ป๊าก้อเลยไปหาอาหารเช้ากินและกลับมารอที่ห้องพัก 301 แล้วเผลอหลับไป จนหม่าม้าคลอดน้องเฟย์ออกมา ป๊าก้อยังไม่รู้ ป๊าก้อเดินไปห้องผ่าตัด ถามเขาว่าหม่าม้าคลอดเสร็จยัง เขาบอกว่าเด็กออกมาแล้วอยู่ที่ห้องเด็ก แต่หม่าม้ายังอยู่ในห้องผ่าตัด ป๊าก้อเลยเดินไปดูน้องเฟย์ก่อนเลย ….

 (มีต่อ)

เมื่อคืนกวนหม่าม้าอีกแล้ว

เมื่อคืนหนูตื่นกวนหม่าม้าอีกแล้ว นอนตาแป๋ว 2-3 ชั่วโมง หม่าม้าวางนอนเล่น สักพักก้อร้อง อุ๊แว้ ๆๆ  ต้องให้หม่าม้าอุ้ม หนูรู้หม่าม้าง่วงนอนมากเลย แต่หนูชอบนอนดึกเหมือนพ่อหนุ่มเลย 😛 

ไปหาหมอ

วันนี้หม่าม้าพาหนูเฟย์ไปหาหมอที่ รพ.กรุงเทพคริสเตียน เพราะหม่าม้าตกใจเช็ดสะดือหนูแล้วมีเลือดออก แต่คุณหมอบอกว่าไม่เป็นไรมีแผลนิดหน่อย สะดือหนูไม่เน่า

รวมรูปน้องเฟย์ค่ะ

ดูรูปกันก่อนนะคะ